موج‌سواری کروکودیل چهار متری، افرادی که برای شنا به ساحل «کابل» در استرالیا رفته بودند را فراری داد.

خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و هنر: ددو وایگرت یک از شناخته‌شده‌ترین نورپردازان سینمای جهان و طراح سیستم‌های نورپردازی «ددو» و برنده دو اسکار نورپردازی در آکادمی اسکار چندی پیش برای برگزاری کارگاه نورپردازی مهمان سینمای ایران بود.

از این فرصت استفاده کردیم تا با ددو ویگرت گفتگوی کوتاهی داشته باشیم. او چندان با سینمای ایران آشنایی ندارد اما تا آنجا که می داند سینماگران ایرانی افراد تحصیل کرده ای هستند که به خوبی می دانند چطور از ابزار در دسترس خود استفاده کنند.

وایگرت در سال 1990 برنده جایزه اسکار در شاخه فنی به جهت طراحی و ساخت  «ددو لایت کلاسیک» شد و در سال 2003 نیز جایزه اسکار شاخه علمی مهندسی را برای طراحی و ساخت چراغ‌های سری 400 بدست آورد.

وی همچنین برنده جایزه «امی» از آکادمی هنر و علوم تلویزیونی در سال 2003 است. گفتگوی مهر با این برنده اسکار را می‌خوانید:

* اولین حضور شما در حوزه هنر و به خصوص سینما چگونه بود؟

- در ابتدا می‌خواستم به عنوان یک نقاش فعالیت هنری خود را آغاز کنم و برای رسیدن به این هدف تلاش بسیاری کردم، اما نقاشی آن لذت و احساسی را که دنبالش بودم به من باز نمی‌گرداند. بعدها به سمت تئاتر رفتم و بعد از آن تاریخ هنر، جامعه شناسی و روانشناسی را مطالعه کردم و شب ها در یک کمپانی تولیدکننده لاستیک ماشین کار می کردم تا بتوانم هزینه زندگی خود را تامین کنم.

زمانی که در تئاتر کار می کردم مجبور بودم تنها در پرده اول و دوم به عنوان دستیار کارگردان و گاهی به عنوان عروسک‌گردان کار کنم چون در کارخانه شب ها کار می کردم. در دوران فعالیتم در تئاتر در کارهای کلاسیک مانند شکسپیر و گوته نیز شرکت داشتم. بعدها به عنوان مدیرتولید یک فیلم سینمایی کوچک فعالیت کردم و بعد از آن به عنوان دستیار فیلمبردار در یک شوی تلویزیونی آمریکایی کار خود را با دوربین آغاز کردم. اولین فیلم بلند جدی که در آن حضور داشتم، یک فیلم سینمایی با نام «تاریخ جنایتکاران» در روسیه بود. در این فیلم گروه 60 نفره نورپردازی روزی 16 ساعت کار می کردند و این مسئله برای من بسیار جذاب بود.

* چه زمانی به طور حرفه ای به عنوان فیلمبردار فعالیت خود را آغاز کردید؟

- بسیار خوش شانس بودم که دو سال بعد از همکاریم در «تاریخ جنایتکاران»، برای همان مجموعه به عنوان مدیر فیلمبرداری شروع به کار کردم. بعد از آن در مجموعه های دیگری از جمله «فضانوردان روسی» حضور داشتم. در همان سال اولین فیلم بلند خود را با رابرت تیلور در آرژانتین فیلمبرداری کردم. تا امروز در 40 کشور دنیا از جمله برزیل، ژاپن، آرژانتین، ایتالیا و .. مستند ساخته‌ام. همچنین 150 تیزر تبلیغاتی برای کمپانی شلت فیلمبرداری کردم. فیلم های هنری دیگری در رابطه با نقاشان رنسانس از جمله فرانک آنجلیکو و دیگر هنرمندان این دوره ساخته ام.

در بسیاری از این فیلم ها نه تنها به عنوان مدیر فیلمبرداری بلکه به عنوان تهیه کننده و کارگردان نیز حضور داشتم. اما همیشه علاقه مند به بازی با مسائل تکنیکی مربوط به سینما بودم و عاشق کار کردن با آن و پیدا کردن راه های جدید در این زمینه بودم. در سال 1961 دستگاه های متن رسان به مجریان را ساختم. در سال 1966 اولین هد مایع یا هیدرولیک را ساختم که امروز جزو استانداردترین وسایل در این زمینه است. دو سیستم فوکوس دوربین و نوعی از ابزار حرکتی در سینما را ساختم که طراحی آن بسیار پیچیده است و تا امروز کسی نتوانسته آن را کپی کند.

* پس از سال 1966 بود که شروع به فعالیت در ساخت و طراحی ابزار مختلف فیلمبرداری کردید؟

- هیچ گاه به صورت جدی دنبال ساخت و تولید این ابزار نبودم، این در حالی است که برسر این ماجرا ورشکست شدم چراکه همیشه به دنبال طراحی و ساخت بودم و تولید را جدی نمی گرفتم. ابزاری را که طراحی می کردم به فرانسه و انگلیس فروختم. متاسفانه ایده احمقانه درست کردن یک کمپانی در زمینه تولید تجهیزات سینمایی به ذهن من رسید. من فیلم می ساختم و هرچه پول از این راه بدست می آوردم در اختیار کمپانی قرار می دادم که توسط دوستان خوبم اداره می شد، به طوری که وقتی برای دیدن کمپانی خودم رفتم، کارمندان آن می گفتند که این کی هست که آمده برای بازدید از کمپانی.

بعد از گذشت مدتها و با توجه به اینکه کمپانی مورد نظر سود چندانی نداشت به تنهایی مسئولیت آن را برعهده گرفتم، به گونه ای که تا امروز 100 نفر در آن کار می کنند. این مسئله باعث شد تا دیگر به عنوان فیلمساز فعالیت نکنم تا بتوانم به فعالیت کمپانی سامان دهم. اگر این روزها سرطان داشته باشید حتما راهی برای خوب شدن آن پیدا می شود، اما اگر برای کمپانی مشکلی پیش آید، بی شک نمی توان آن را برطرف کرد. یکی از بخش های این کمپانی که کار آن تحقیق و توسعه است، خیلی جدی به کار خود ادامه داد. در این کمپانی قطعات اپتیکی مربوط به نور را طراحی کردیم که حتی پروفسورهای اپتیک هم در ساخت آن دچار مشکل بودند و با دیدن این قطعات توسط ما ابراز شگفتی کردند. به عنوان مثال برای دانشگاه «هایدن برک» یک استریو 3D با یک دوربین ساختم که با استفاده از فیلمبرداری با سرعت بالا کار می کرد.

* طراحی و اجرا در حوزه ابزار نورپردازی را چطور دنبال کردید؟

- یکی از علاقه های من در سینما، استفاده از دوربین های سرعت بالا است و کارهایی نیز برای ارتقای سطح کیفی این دوربین ها انجام دادم. در سال 1981 اولین دوربین ویدئو سرعت بالا را در آلمان و چند کشور اروپایی معرفی کردم. در زمانی که کشور آلمان به دنبال ساخت قطار سریع السیر بود و امکان این را نداشت که از روی قطارهای سریع السیر ژاپنی‌ها و فرانسوی‌ها کپی کند، متخصصان این امر از سیستم های اسپید که من طراحی کرده بودند برای فیلمبرداری از قطارهای سریع‌السیر ژاپنی و فرانسوی استفاده کردند تا بتوانند جزئیات این قطارها را فیلمبرداری کنند و سپس از این تصاویر برای مطالعه و طراحی بهره ببرند.

در سال 1984 به دنبال این بودم که چیزی را طراحی کنم که برای خودم باشد چراکه تا آن روز شرکت های مختلف سفارش طراحی ابزاری را می داد که من باید آن را می ساختم. به همین دلیل تصمیم گرفتم تا طراحی و ساخت ابزار نوری را امتحان کنم. تا امروز نورهای بسیاری برای سینما ساخته ام که بنا به دلایلی ترجیح دادم از آنها استفاده نکنم و تعداد این ابزار به قدری زیاد است که می تواند نصف یک موزه را پر کند. در 100 سال گذشته تمام چراغ هایی که در سینما ساخته می شد، چراغ هایی بود که یک لنز در آن وجود دارد که در این وسیله یک چراغ و یک آیینه نیز وجود دارد. اما من برای اولین بار برای این چراغ ها یک لنز دوم را وارد این طراحی کردم تا بتوان کنترل بیشتر و جنس نور بیشتری را داشته باشیم، این ابزار نورپردازی به قدری دقیق است که اسم آن را گذاشته اند ابراز نورپردازی دقیق و در صنعت سینما هرجا که به سیستم های نورپردازی دقیق نیاز داشته باشند از سیستم های نورپردازی «ددو» استفاده می شود. به عنوان مثال در فیلم سینمایی «هری پاتر» از چراغ های «ددو» به خصوص در اسپشیال افکت ها استفاده شد. علاوه بر آن در فیلم سینمایی «ارباب حلقه ها» نیز از این چراغ ها استفاده شده است یا در فیلم سینمایی «راز داوینچی» در سکانس اول کشته شدن یک مرد که نورهای زیادی دور آن وجود دارد، از چراغ های «ددو» استفاده کردند چرا که هیچ نور دیگری دقت تولید چنین نورهایی را نداشت.

* استقبال از این نورها در هالیوود چگونه است؟

- در استودیوهای هالیوودی چراغ ها را کرایه می کنند، اما همه فیلمبردارهای هالیوود بین یک تا 12 کیف «ددو» را برای خودشان دارند و این نشان از کارآیی بالای این چراغ ها در سینما دارد. در روزهای اول نورها و چراغ هایی خاص یک فیلم طراحی می شد اما در حال حاضر طراحی این نورها از اهمیت بالایی برخوردار است و با دقت نظر بیشتری ساخته می شود چراکه مصرف کننده این نورها گسترش پیدا کرده و تنها به فیلمسازان هالیوودی محدود نمی شود. هرچند این روزها با استفاده از دوربین های دیجیتالی می توان با خرج بسیار کم و بدون استفاده از سیستم نورپردازی، صحنه های خوبی را گرفت اما سیستم های نورپردازی «ددو» نشان می دهد که شاید بتوان یک تصویر تخت دو بعدی را به یک تصویر سه بعدی تبدیل کرد.

* استفاده از ابراز نورپردازی در سینمای دیجیتال چه جایگاهی دارد؟

- دنیای ما دنیای دیجیتال است و ما در اصطلاحات این زندگی دیجیتالی گم شده ایم و فکر می کنیم که دنیای بسیار عجیب و متفاوتی است اما در دنیای نورپردازی «ددو» یک چیزی وجود دارد و این است که نورپردازی در سینما به معنای انتقال احساسات  از درون کاربر است. انیشتین یک بار گفت که همه مردم می دانند نور چیست، اما من خودم بعد از این همه سال کار کردن بر روی نور نمی‌دانم که نور چیست. مسئله این جاست که هنوز «احساس» دیجیتالی نشده است. ما سینما را با نور و حتی برادر آن سایه که ترس و دلهره را یادآوری می کند، می شناسیم. این احساسات مسائلی است که با سیستم دیجیتال به مخاطب انتقال داده نمی شود.

دوربین دیجیتال در دنیای سینما تنها یک وسیله است، دوربین های نگاتیو کنار گذاشته شده و به جای آن دوربین های دیجیتال آمده است. با دوربین دیجیتال جزئیات با کیفیت بیشتر و بهتری دیده می شود، اما بعد هنری تصویر در سینما و درک فیلمساز و مخاطب از تصویر تغییر نکرده است. تنها ابزار است که عوض شده است. تمام پارامترهای سینمای نگاتیو در سینمای دیجیتال نیز به کار می رود.  البته گاهی کیفیت و رزولوشن در سینمای دیجیتال زیاد است که به ضرر فیلم تمام می شود، به همین دلیل فیلمبردار مجبور می شود تا از فیلتر برای گرفتن تصویر استفاده کند. نورپردازی در سینما انتقال احساسات فیلمساز را به مخاطب برعهده دارد.

* سفر شما برای برپایی چند کارگاه تخصصی نورپردازی بود. پیش از این سفر تا چه اندازه با سینمای ایران آشنا بودید؟

- من چیز زیادی درباره ایران نمی دانم و تنها چیزهایی که از ایران می دانم فرودگاه، صدا و سیمای ایران و هتل است. در مورد سینمای ایران نیز چندان اطلاع ندارم، اما می‌دانم که سینماگران ایرانی افراد تحصیلکرده ای هستند که اطلاعات کافی درباره چگونگی استفاده از ابزار در دسترس خود دارند. این ویژگی‌ای است که در بین سینماگران ایرانی مشهود است. همچنین آشنایی با تعدادی از فیلمبرداران ایرانی از جمله محمد آلادپوش سبب شد تا در ایران حضور داشته باشم. معمولا بین فیلمبرداران و نورپردازان یک زبان بین المللی است که حرف یکدیگر را می فهمند.

ناپدید شدن یک هواپیمای مالزیایی به طور فزاینده‌ای به صورت یک معما در می‌آید، ولی این اولین هواپیمایی نیست که بدون این که اثری از خود به جا گذاشته باشد ناپدید شده و تحقیقاتی که برای اطلاع از سرنوشت آن صورت گرفته با سر درگمی و آشفتگی همراه است.

از دهه ۱۹۳۰ تا کنون علت ده فاجعه بحث انگیز هوایی همچنان نامعلوم باقی مانده و موجب حدس و گمان‌های زیادی شده است.

امیلیا ارهارت

به طور قطع می‌توان گفت مرموزترین فاجعه هوایی، ناپدید شدن هواپیمایی در سال ۱۹۳۷ است که یک خلبان زن آمریکایی ماهر، به نام امیلیا ارهارت، آن را هدایت می‌کرد.

این هواپیما هنگامی که بر فراز اقیانوس آرام پرواز می‌کرد ناپدید شد. با وجود جستجوی زیاد ردی از امیلیا ارهارت و فرد نونان، کمک خلبانش و یا از هواپیمای دو موتوره آنان به دست نیامد.

علیرغم این که دو سال بعد از گم شدن هواپیما، امیلیا ارهارت فوت شده اعلام شد، هنوز کسانی هستند که به دنبال او می‌گردند.

پرواز ۴۴۷ هواپیمای ایرفرانس

این هواپیما در سال ۲۰۰۹ هنگامی که از ریو دو ژانیروعازم پاریس بود سقوط کرد.

پیدا کردن لاشه هواپیما پنج روز و یافتن جعبه سیاه این هواپیما در عمق چهار هزار متری دریا دو سال طول کشید. هیچ یک از ۲۲۸ سرنشین این هواپیمای ایرباس زنده نماندند.

کارشناسان فرانسوی علت سقوط را شیب بسیار تند هوایپما هنگام تلاش برای حفظ سرعت پرواز دانسته و اعلام کردند دستگاه اتوماتیک هدایت هواپیما به دلیل احتمالی یخ زدن تجهیزات سرعت سنج قطع شده بود. به گفته این کارشناسان این حادثه با وجود یک آژیر خطر یک دقیقه‌ای در اتاق فرمان، رخ داده بود.

ایرفرانس این اتهامات را رد کرد.

پرواز شماره ۹۹۰ هواپیمای خطوط هواپیمایی مصر

این هواپیما در تاریخ ۳۱ اکتبر ۱۹۹۹ هنگامی که از نیویورک به مقصد قاهره به پرواز درآمده بود در اقیانوس اطلس سقوط کرد و تمام ۲۱۷ سرنشین آن کشته شدند. چون سقوط هواپیما در آب‌های بین المللی اتفاق افتاده بود، مسئولیت تجسس یافتن هواپیما به گردن مقامات مصری افتاد.

دولت مصر ابتدا از مقامات هوانوردی آمریکایی خواست از جانب دولت مصر علت سقوط هواپیما را بررسی کنند ولی پس از آن که کارشناسان آمریکایی اعلام کردند کمک خلبان هواپیما به دلیل این که به تازگی به دلیل سوء رفتار جنسی تنبیه شده بود، هواپیما را عمدا سرنگون کرده، دولت مصراز درخواست ادامه تحقیقات توسط کارشناسان آمریکایی منصرف شد و کارشناسان مصری علت سقوط هواپیما را نقص فنی اعلام کردند.

سقوط هواپیمای بریتانیایی استار داست

در اوت ۱۹۴۷ یک هواپیمای متعلق به شرکت هواپیمایی بریتانیایی آورو لانکاستر، موسوم به استار داست، هنگام پرواز از فراز کوههای آند در آرژانتین سرنگون شد. این هواپیما از بوئنوس آیرس عازم سانتیاگو در شیلی بود. تحقیقات در باره علت سقوط بی نتیجه ماند و بلافاصله تئوری های

مختلف توطئه، از خرابکاری گرفته تا حتی آدم هایی که از کرات دیگر آمده بودند، مسئول این حادثه معرفی شدند. ولی ۵۰ سال بعد که کوهنوردان لاشه هواپیما را کشف کردند و کارشناسان تشخیص

دادند که خلبان هواپیما به دلیل بدی هوا نتوانسته موقعیت را تشخیص دهد و به اشتباه زودتر از موقع شروع به فرود آمدن کرده بود، شایعات پایان یافت.

مثلث برمودا

گفته می‌شود در طول ده‌ها سال در نقطه های فرضی در برمودا، فلوریدا و پورتوریکو، در منطقه‌ای به شکل یک مثلث بزرگ، تعداد زیادی کشتی و هواپیما بدون این که اثری از خود به جای گذاشته باشند، ناپدید شده‌اند.

دو هواپیمای خطوط بریتانیایی و آمریکای جنوبی دردهه ۱۹۴۰ در این منطقه ناپدید شدند. ولی تحقیقاتی که توسط یک روزنامه نگار بریتانیایی درسال ۲۰۰۹ صورت گرفت، حاکی از این بود که یکی از این دو هواپیما ممکن است با یک عیب فنی فاجعه آمیز روبرو شده و علت ناپدید هواپیمای دیگر نیز احتمالا تمام شدن سوختش بوده است.

افسانه مثلث برمودا اما همچنان زنده است.

پرواز شماره ۵۷۱ شرکت هواپیمایی اروگوئه

این هواپیما در زمانی که تکنولوژی آنقدر پیشرفت نکرده بود که بتواند اطلاعات بهتری به خلبان ها بدهد، قربانی پایین بودن ابرها و کوه‌های مرتفع شد. این هواپیما که از اروگوئه عازم سانتیاگو بود در اثر برخورد با قله یکی کوههای آندز سقوط کرد و هر دو بال هواپیما جدا شدند.

نیمی از ۴۵ سرنشین این هواپیما جان سالم به در بردند ولی برای ۷۲ روز در کوه ها سرگردان بودند. سرانجام ماموران نجات توانستند ۱۶ نفر آنان را که زنده باقی مانده بودند نجات دهند. نجات یافتگان اعتراف کردند که برای زنده ماندن به آدمخواری (کانیبالیسم) متوسل شده بودند. این ماجرا در سال ۱۹۹۳ به صورت یک فیلم سینمایی موسوم به "زنده" درآمد.

پرواز شماره ۸۰۰ تی دبلیو ای

این هواپیما کمی پس از پرواز از فرودگاه جان اف کندی نیویورک، در ساعت ده شب ۱۷ ژوئیه ۱۹۹۶ منفجر شد و تمام ۲۳۰مسافر آن کشته شدند. خلبان هواپیمای دیگری که در نزدیکی بود به برج مراقبت بوستون خبر داد که مشاهده کرده این هواپیما در ارتفاع ۵ هزار متری منفجر شده و در اقیانوس سقوط کرده است.

علت این حادثه اشکال در سیم برق که موجب انفجار در یک مخزن‌های سوخت بال هواپیما شده بود اعلام شد. اظهارات شاهدان عینی سقوط هواپیما، موجب بروز شایعات زیادی شد و بسیاری متقاعد شدند هواپیما را سرنگون کرده‌اند.

این شایعه بخصوص پس از آن تقویت شد که پیر سالینجر، روزنامه نویسی که منشی مطبوعاتی جان کندی، رئیس جمهوری پیشین آمریکا بود ادعا کرد آزمایش یک موشک آمریکایی موجب انفجار هواپیما شده بود ولی اسناد و مدارکی که او برای اثبات ادعایش ارائه کرده بود بی اعتبار اعلام شد.

هواپیمای ارتشی آمریکایی مدل بی- ۲۴-دی

در جریان جنگ جهانی دوم، یک هواپیمای بمب افکن آمریکایی موسوم به لیدی بی گود، که عازم انجام ماموریتی شده بود، در آوریل سال ۱۹۴۳ بر فراز شهر ناپل ایتالیا ناپدید شد و به پایگاهش درلیبی بازنگشت.

در آن موقع فکر می‌کردند هواپیما در دریای مدیترانه سقوط کرده و هر ۹ خدمه آن کشته شده اند و آنان را "مفقود الاثر در حین خدمت" اعلام کردند.

ولی در حقیقت این هواپیما هنگام بازگشت به دلیل نقص فنی نتوانسته بود فرود آید و به ناچار دو ساعت اضافی در آسمان شمال آفریقا پرواز کرده بود. خدمه هواپیما با چتر فرود آمدند و هشت نفری که پس از بیرون پریدن از هواپیما زنده باقی مانده بودند، پس از طی ۱۶۰ کیلومتر با پای پیاده، سرانجام به دلیل گرمای هوا و تشنگی از پای درآمدند.

پانزده سال بعد یک تیم اکتشاف نفت بریتانیایی موفق به پیدا کردن لاشه هواپیما در یک بیابان شد. تعجب آور این بود که این هواپیما صدمه ای ندیده بود و بمب‌افکن‌هایش هنوز قابل استفاده بودند.

لاشه هواپیمای فوست

هواپیمای استیو فوست، ماجراجوی آمریکایی در تاریخ ۳ سپتامبر ۲۰۰۷ از یک فرودگاه خصوصی در نوادا به پرواز درآمد و بعد از آن هرگز دیده نشد. هنگامی که نهایتا لاشه هواپیمای یک موتوره او در اکتبر ۲۰۰۸ پیدا شد، جستجوها برای یافتن استیو فوست که ۶۳ سال داشت و اولین کسی بود که به تنهایی بدون تجدید سوخت هواپیما دور کره زمین پرواز کرده بود، سرانجام پایان یافت.

کارشناسان می‌گویند احتمالا باد شدید موجب سقوط هواپیما شده بود.

هواپیمای خصوصی صاحب مزون مد میسونی

در ژانویه ۲۰۱۳، هواپیمایی که ویتوریو میسونی، مدیر مزون مد ایتالیایی میسونی، با آن سفر می کرد، در نزدیکی سواحل ونزوئلا ناپدید شد.

همسر ویتورو میسونی و چهار نفر دیگر نیز سرنشین این هواپیما بودند. این هواپیما از مجمع الجزایر لس روکوئز، به مقصد کاراکاس پرواز می‌کرد و قبل از این که از صفحه رادار محو شود، سرعت و ارتفاع پروازش کاهش یافته بود.

لاشه هواپیما تا شش ماه بعد پیدا نشد و بالاخره غواصان توانستند اجساد ۶ نفر از جمله ویتوریو میسونی و همسرش را پیدا کنند. این دومین بار بود که هواپیمایی در لس روکوئز ناپدید می‌شد و به همین جهت اکنون این منطقه "مثلث برمودای جدید" خوانده می‌شود.

خبرگزاری ایسنا: هر ساله و در آستانه نوروز، مسمومیت‌های سطحی و شدیدی در اثر استفاده نامناسب از مواد شوینده در جامعه اتفاق می‌افتد و زنان به عنوان مدیر امور داخلی منزل که بیشترین مسئولیت را در نظافت خانه برعهده دارند، آمار بیشترین موارد مسمومیت خانگی را نیز به خود اختصاص می‌دهند. آسیب‌های بهداشتی هنگام استفاده از مواد شوینده، ممکن است در کوتاه مدت اثر چندانی نداشته باشد، اما در بلندمدت مشکلات ریوی و پوستی، عوارض چشمی و آلرژی‌های مختلف تا سرطان را به همراه دارد.

کار‌شناسان بهداشت محیط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مورد ترکیب مواد شوینده به مردم هشدار داده‌اند زیرا ترکیب مواد شوینده یا پاک کننده‌ها با مواد سفیدکننده در فضای کوچکی مانند حمام یا دستشویی خطرناک است. با ترکیب شوینده‌ها با سفیدکننده‌ها از فعل و انفعالات شیمیایی ترکیب این مواد، گاز کلر آزاد شده که با رطوبت مخاط دهان اسید کلریدریک ایجاد کرده که بسیار قوی و سوزاننده است و استنشاق آن در فضاهای کوچک علایم شدید تنفسی ایجاد می‌کند.

بد‌ترین شکل استفاده از پاک کننده‌ها

بد‌ترین شکل استفاده از مواد پاک کننده و شوینده آن است که آن‌ها را با آب گرم مخلوط کنند یا از آن‌ها در محیط‌های بسته‌ای که بخار آب وجود دارد، استفاده شود.

نکات ضروری برای کاهش عوارض تنفسی و مسمومیت‌ها

کار‌شناسان بهداشت محیط وزارت بهداشت برای کاهش عوارض تنفسی و مسمومیت‌ها به افراد توصیه می‌کنند که از مواد شوینده و پاک کنندهای استفاده شود که آسیب کمتری می‌رسانند، به طور مثال استفاده از پودرهای شوینده که آنزیم هم دارند، بسیار ایمن‌تر از استفاده از مواد سفیدکننده‌ای است که بخار دارد. استفاده از پاک کننده استاندارد و خودداری از مصرف مواد شوینده و پاک کننده‌ها در فضاهای بسته، از دیگر توصیه‌های کار‌شناسان وزارت بهداشت است. بخار متصاعد شده از ترکیب جوهرنمک و وایتکس بسیار برای چشم، پوست و ریه خطرناک است، بنابراین باید از ترکیب این دو ماده جدا پرهیز شود.

همچنین هنگام شست و شوی حمام و دستشویی باید از ماسک‌های محافظ استفاده شده و پنجره‌ها باز و تهویه روشن باشد تا جریان هوا برقرار شود. بسیاری از مواد ضد عفونی کننده به راحتی از ماسک‌های کاغذی عبور می‌کنند و می‌توانند موجب آسیب ریه شوند بنابراین تهویه مناسب محل، روشن کردن هواکش و بازکردن پنجره‌ها، استفاده نکردن از محلول‌های غلیظ و بستن دستمال ضخیم مرطوب روی دهان و بینی می‌تواند تا حد زیادی از بروز آلرژی‌ها و پیشگیری از این مشکلات کمک کند.

کار‌شناسان وزارت بهداشت از مردم می‌خواهند که به توصیه‌های ایمنی روی برچسب محصولات مانند پوشیدن دستکش و ماسک هنگام استفاده از محصولات سوزاننده، توجه کنند. استفاده از مواد شوینده شیمیایی ممکن است موجب تشدید بیماری‌های قلبی، عروقی و ریوی شود؛ مواد شوینده شیمیایی روی زنان باردار، افراد مسن و کودکان بیشتر آسیب رسان است. افراد هنگام استفاده از شوینده‌ها باید مطمئن شوند که استفاده، نگهداری و دفع این موادشیمیایی، مطابق با دستورالعمل سازنده است.

نگهداری از مواد خطرناک پاک کننده در مکانی دور از دسترس کودکان، محکم بستن در محصولات شیمیایی و پاک کننده‌ها و نگهداری از فرآورده‌های حاوی موادشیمیایی پرخطر در ظروف ویژه از دیگر توصیه‌های کار‌شناسان وزارت بهداشت درباره مواد شوینده و پاک کننده به شمار می‌رود. در صورت جابجا کردن مواد شوینده و پاک کننده، بقیه ماده باید به ظرف اصلی بازگردانده شود؛ هرگز نباید برچسب روی ظروف مواد شیمیایی را برداشت، اگر برچسب روی ظروف دچار پوسیدگی شد لازم است دوباره روی آن بر چسب زده شود.

اقدام ضروری در مسمومیت‌های ریوی

اولین و بهترین اقدام برای مسمومان ریوی، خروج سریع فرد از محل سربسته و استفاده از هوای آزاد و قرار گرفتن در معرض جریان هوا است زیرا استنشاق هوای تازه، تنفس را تسهیل کرده و موجب آرامش می‌شود. همچنین استفاده از بخور به ویژه بخور سرد بسیار کارآمد بوده و خودداری از صحبت کردن نیز مفید است. ارجاع هرچه سریع‌تر آسیب دیدگان و مسمومان به پزشک یا تماس با اورژانس در این موارد ضروری است.

آسیب ناشی از مواد شوینده بر چشم

انواع مواد شیمیایی می‌توانند به چشم آسیب برسانند، مواد شوینده و رنگ بر از جمله خطرناک‌ترین مواد برای چشم به شمار می‌روند و در صورت تماس با چشم به سرعت قرنیه را زخم کرده و حتی در موارد شدید‌تر می‌توانند به سوراخ شدن کره چشم منجر شوند. مواد شوینده همچنین می‌توانند موجب ایجاد زخم‌های شدید در پلک شده و چسبندگی‌های کره چشم و پلک را به همراه داشته باشند. آسیب ناشی از این مواد ممکن است آن قدر جدی باشد که بینایی به طور کامل از بین برود بنابراین استفاده از عینک حفاظتی جهت کاهش آسیب چشم‌ها توصیه می‌شود.

:: توصیه‌های ایمنی برای انجام خانه‌تکانی ::

گاهی دلیل بروز برخی حوادث برای افراد، بی‌دقتی آنهاست. بالا رفتن از نردبانی که سطح اتکای آن پایدار و محکم نشده، استفاده از بنزین برای پاک کردن وسایل بدون توجه به حساسیت آن در برابر اصطکاک و گرما از جمله این موارد است. خوب است برخی توصیه‌های سازمان آتش‌نشانی را برای این روزهای فراگیر شدن خانه‌تکانی بخوانید.

1. در زمان نظافت خانه خود و استفاده از نردبان و یا چهارپایه از پایداری سطح اتکای آن با زمین کاملاً مطمئن باشید و از چهارپایه‌های استاندارد و نردبان دوطرفه استفاده کنید.

2. از شست‌وشوی پرده، کف آشپزخانه، حمام و غیره که آلوده به مواد روغنی باشند توسط مواد سریع‌الاشتعال (مثل بنزین) جداً خودداری کنید.

3. از قرار دادن مواد شوینده مانند وایتکس و جوهر نمک و مانند اینها روی زمین و در دسترس کودکان جدا خودداری کرده، در حد استاندارد از آنها استفاده کنید.

4. در زمان پاک نمودن شیشه و پنجره‌های منزل احتیاط لازم را نموده و از رفتن بر روی نرده‌ها و یا قرنیزها جدا خودداری نمایید.

5. شست‌وشوی لوازم برقی مانند لوستر، چراغ روشنایی و غیره قبل از قطع کامل برق بسیار خطرناک بوده و احتمال برق‌گرفتگی افراد را افزایش می‌دهد لذا اول برق وسیله برقی را قطع و سپس این لوازم را پاک نمایید.

6. در زمان جابجایی لوازم خانگی بالاخص اجاق گاز، احتیاط بیشتری کنید و کلیه اتصالات مربوط به گاز اعم از شهری و کپسول را توسط آب و صابون چک کنید تا از عدم نشتی آنها مطمئن شوید. ضمنا شیلنگ‌های فرسوده انتقال گاز را حتما تعویض کنید.

7. از ریختن مواد قابل اشتعال در چاه‌های فاضلاب، دستشوئی، توالت و غیره جداً خودداری نموده، چرا که در اثر ریزش این گونه مواد در محیط خانه احتمال انفجار و آتش‌سوزی بسیار است.

8. کپسول دستی آتش‌ نشانی موجود در محیط خانه را به موقع شارژ کنید زیرا این کار می‌توانید کمک بسزائی در زمان آتش‌سوزی احتمالی به شمار رود.

9. از جابجایی لوازم و اثاثیه سنگین منزل به صورت فردی اجتناب نموده و در این مورد از کارگران حرفه‌ای و یا کار گروهی بهره بگیرید تا در ایام خوش نوروز دچار دیسک کمر یا عوارض ناشی از آن نشوید.

به تازگی خبری توسط کارگردان بازی «Watch Dogs» در تویتتر منتشر شده در مورد ساعت مفید گیم پلی  بازی…

امروز آقای «جانتان مورین» کارگردان هنری بازی در صفحه تویینر خودش توضیحاتی در مورد اینکه در چند ساعت میشود این بازی رو به اتمام رساند به طرفداران بازی ارائه داد.

یکی از کاربران این سوال را پرسید که: « لطفا به من بگوید دنیای Watch Dogs چقدر بزرگ هست و در عرض چند ساعت میتوان گیم پلی داستانی بازی رو تموم کرد؟»

جواب آقای مورین این بود: « در جواب شما باید بگم که اگه این بازی رو بدون مأموریت های اضافه و پرسه زدن های بی مورد انجام بدید بین ۳۵ الی ۴۰ ساعت وقت میبرد ولی اگه میخواید همه مأموریت ها جانبی رو نیز انجام بدید باید بگم که ۱۰۰ ساعت طول خواهد کشید!»

این بازی در تاریخ ۲۷ می برای پلتفرم های PS4, PS3, PC, Xbox 360 و Xbox One منتشر خواهد شد. ولی کمپانی سازنده بازی (یوبی سافت) به بدقولی مشهور است! باید دید که آیا تاریخ انتشار بازی بازهم تأخیر خواهد خورد یا نه !

اين مايع به آب ماست شهرت دارد. وقتي باكتري هاي تبديل كننده شير به ماست، به قدر كافي رشد كنند، شير دلمه مي بندد. پروتئين ها در هم فرو مي روند و ماست درست مي شود .

آب ماست ممكن است آبكي به نظر برسد، اما آب نيست و محتوي مواد معدني و پروتئين و قند شير(لاكتوز) است. بنابراين آن را دور نريريد و با بقيه ماست قاطي و مصرف كنيد.